غروب چهارشنبه پس از اتمام ساعت کار، با همراهی فرشید، بهرام و ری را به کرمانشاه سفر کردیم و ساعت 2:30 بامداد به منزل ری رای عزیز رسیدیم و شرمنده مهربانی خانواده اش شدیم. صبح روز بعد به همراه آقا مرتضای عزیز که از دیدار دوباره اش بسیار خوشحال شده بودیم، به سمت چشمه سهراب به راه افتادیم. منطقه ای سنگنوردی در 19 کیلومتری جاده سنقر که تا به حال هیچکداممان در آن حضور نداشته ایم. 

 

در مورد چشمه سهراب بیشتر بدانید: 

https://fa.wikipedia.org/wiki/

برای رفتن به چشمه سهراب باید از میدان بیستون وارد جاده سنقر شوید و پس از طی 19 کیلومتر از جاده آسفالته وارد مسیر خاکی شوید که روبروی روستا واقع شده است. یکی از مزیت های این منطقه علاوه بر طبیعت بسیار زیبا، نزدیکی دیواره به جاده است که با ده دقیقه پیاده روی امکان دسترسی به مسیرهای رول کوبی شده، فراهم است. حدود 84 مسیر به همت سنگنوردان کرمانشاهی در این منطقه، گشایش و رول کوبی شده که برای هر سنگنورد با هر درجه صعود (به خصوص برای سنگنوردان تازه کار) زمینه مناسب فعالیت فراهم است.

 

عکس ها از وبلاگ دیار بیستون

http://bistoonmountain.persianblog.ir/

از راست: مرتضی زارع، من، بهرام پورعلی بابا و فرشید داودی

انقدرم شیب خفته نبودها 

عضلات یک سنگنورد ورزیده 

 درگیری پا و کفش سنگ بعد از مدت ها دوری :)

 به هر ترتیب روز اول بر روی شش مسیر با درجه های مختلف کار کردیم و روز دوم نیز با بازگشت به همین ناحیه این بار در "حصار نجات" که بیشتر شبیه مناطق سنگنوردی خارج از ایران بود و با حضور آقای محسن هدایت عزیز که بی شک جزء استثنایی ترین سنگنوردان این مرز و بوم هستند سنگنوردی را از سر گرفتیم. در وصف توانایی های محسن هدایت عزیز همین بس که ایشان در سن 56 سالگی بر روی مسیر "پنهان" با درجه سختی 5.12b به صورت آنسایت شروع به گرم کردن نمودند!!

آقا محسن در حال صعود مسیرِ "پنهان" 

در این روز نیز بر روی چند مسیر با درجه سختی 5.10 تا 5.11 تلاش کردیم و از تجربیات ارزشمند آقای زارع و هدایت بسیار بهره بردیم همراه با یادی از مرحوم  حسن جوادیان که مسیرهای شگفت انگیزی به طول پنجاه متر با درجه سختی بالا در این منطقه به یادگار گذاشتند و در ساعت 2 بعدازظهر با این شهر که بی شک دیارِ سنگنوردیِ ایران است، خداحافظی کردیم.